تأثیر برخی گیاهان علوفه¬ای و دارویی به عنوان گیاه همراه بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت

           این آزمایش در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به منظور بررسی تأثیر برخی گیاهان علوفه­ای و دارویی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 504  به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور­ها شامل نوع گیاه علوفه­ای و دارویی در چهار سطح (شبدر قرمز، ماشک گل خوشه­ای، ریحان و شوید) و زمان کاشت این گیاهان در دو سطح (کاشت همزمان با ذرت و کاشت 15 روز بعد از کاشت ذرت) بودند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تیمار ذرت همراه با وجین دارای بیشترین عملکرد (01/5716 کیلوگرم در هکتار) و اجزای عملکرد بود. همچنین بررسی­ها نشان داد که در بین گیاهان علوفه­ای و دارویی، کشت همزمان ذرت با شبدر دارای بیشترین میانگین عملکرد و اجزای عملکرد بود. فاکتور زمان نیز اثر معنی­داری روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت داشت، به طوری­که کشت همزمان گیاهان علوفه­ای و دارویی با ذرت نسبت به زمان تاْخیر 15 روزه، به دلیل کنترل بهتر علف­های هرز در مراحل اولیه رشدی گیاه تأثیر معنی­داری روی عملکرد داشت. استفاده از ریحان  و شوید به عنوان گیاه همراه هر چند در مقایسه با گیاهان علوفه­ای مرسوم (شبدر و ماشک­ گل­خوشه­ای) تاْثیر کمتری داشت، ولی توانست به ترتیب 40 و 36 درصد عملکرد ذرت را در مقایسه با تیمار عدم وجین علف­های هرز افزایش دهد. به­نظر می­رسد که با انجام پژوهش­های بیشتر در این زمینه بتوان در مورد امکان استفاده از برخی گیاهان دارویی به عنوان گیاه همراه با اطمینان بیشتر اظهار نظر کرد.